غذای ترحیم، رسمی که مصیبت شده است زلزله‌ای نسبتا شدید اَردکان در استان فارس را لرزاند (۱ اردیبهشت ۱۴۰۴) آموزش ۷ هزارو ۵۰۰ زوج مشهدی در طرح «باهم» عوارض خطرناک پیرسینگ و سوراخ کردن گوش در آرایشگاه‌ها ثبت مالکیت املاک و اراضی الزامی می‌شود | سامانه «ساغر»، روزنه امید برای حل یک چالش ۱۰۰ ساله «سامانه اشارک» برای خدمات بیمه‌ای ناشنوایان راه‌اندازی شد تمدید یک‌هفته‌ای استفاده از اعتبار طرح یسنا تأمین واکسن «پنتاوالان» در شرایط پایدار است یک قرن افتخارآفرینی علمی در مؤسسه سرم‌سازی رازی از کمبود مدرسه در منطقه تبادکان مشهد تا هنرستانی برای سمپادی ها شرط سنی مقرر در قوانین جاری بازنشستگی تغییر نکرده است  | منتفی شدن افزایش سن بازنشستگی در تأمین اجتماعی به ۶۲ سال پایان شگرد مرموز پیرمرد شامی در  مشهد | باند خانوادگی سرقت، متلاشی شد ماهیت اشیای نورانی ناشناس در آسمان شب خراسان رضوی چه بود؟ آغاز فرایند انتخاب رشته آزمون دکتری ۱۴۰۴ از امروز، یکم اردیبهشت‌ماه پاداش پایان خدمت بازنشستگان ۱۴۰۳ در حال واریز است (یکم اردیبهشت ۱۴۰۴) بازسازی حادثه زورگیری از زن جوان در بزرگراه بعثت با حضور دستگاه قضایی پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (دوشنبه، یکم اردیبهشت ۱۴۰۴) | گرمای تابستان در دل بهار یک دیالوگ جنجالی، یک زبان جدید | ریمیکس محمدرضا گلزار و تاثیرات فرهنگی آن محاسبه شهریه مدارس کودک بر اساس دوره آموزشی از مهر تا خرداد تمدید اعتبار کارت‌های هوشمند ملی تا پایان سال ۱۴۰۵ تولد سالانه ۳ تا ۵ هزار نوزاد کم‌شنوا در کشور جزئیات جدید از بیمه تکمیلی بازنشستگان اعلام شد (یکم اردیبهشت ۱۴۰۴) از هر ۱۰۰۰ تولد ۴ نوزاد با شکاف لب متولد می‌شوند یک کشته و ۸۴ مسموم بر اثر مصرف قارچ‌های سمی پیش‌بینی بارش باران و وقوع رعدوبرق در ۱۳ استان طی امروز و فردا (یکم اردیبهشت ۱۴۰۴) چگونه می‌توان موهایی سالم داشت؟ «پنتاوالان» همچنان کمیاب | چشم امید نوزادان ایرانی به دست داروسازان هندی بیش از یک‌سوم جمعیت ایران تا سال ۱۴۳۰ سالمند می‌شوند ایرانی‌ها یک‌چهارم میانگین جهانی لبنیات مصرف می‌کنند
سرخط خبرها

بررسی تفاوت ٢ مفهوم شیطنت و شرارت از نگاه کودکان همراه با نظر روان شناس

  • کد خبر: ۳۶۵۳۶
  • ۰۸ مرداد ۱۳۹۹ - ۱۲:۳۲
بررسی تفاوت ٢ مفهوم شیطنت و شرارت از نگاه کودکان همراه با نظر روان شناس
شیطنت زیر ۷ سال نشانه‌ی سلامت روانی کودک ما و شرارت بعد از ۷ سال نشانه‌ی نداشتن سلامت روحی و تربیّتی فرزندمان است.
غزاله حسین پور | شهرآرانیوز؛ حالا که دومین ماه تعطیلات تابستان را می‌گذرانیم، فرصت مناسبی است تا خاطرات تلخ، شیرین، خنده دار یا حتّی خطرناکمان را مرور کنیم و از هرکدام درس و نکته‌ی تازه‌ای بیاموزیم. بی شک، شیطنت‌های دوران کودکی نیز جزوی از خاطرات همه‌ی ما انسان هاست. امّا آیا همه‌ی کودکان ما فرق یک رفتار شیطنت آمیز را با یک کار شرارت آمیز می‌دانند؟ برای درک بهتر این تفاوت، به سراغ تعدادی از بچّه‌هایی که در حال گذراندن آخرین سال‌های دوران کودکی هستند و نیز فاطمه اسماعیلیان، روان شناس و مشاور تربیّتی کودکان و نوجوانان، رفتیم.

شیطنت خنده داره، شرارت گریه داره

شیطنت یعنی بازی گوشی

اشکان ۱۰ سال دارد. او شیطنت را بازی گوشی و شرارت را آسیب رساندن به دیگران معنا می‌کند.
به نظر این دانش آموز پایه‌ی چهارمی، هرچه بچّه‌ها در سنین پایین کمتر شرور باشند، در بزرگ سالی شخصیّت بهتری خواهند داشت. او درباره‌ی خاطره‌ی شیطنت آمیزش می‌گوید: «یک روز با بچّه‌های کلاس روی صندلی یکی دیگر از دوستانمان که بچّه‌ی شلوغی بود، چسب ریختیم و او از همه جا بی خبر، روی آن نشست و به صندلی چسبید. خیلی خنده اش گرفته بود. به او گفتیم دیگر شلوغی نکند و سر درس حواسمان را پرت نکند. او هم دیگر کسی را اذیّت نکرد.»

مهرداد برادر دوقلوی اشکان است. او مانند برادرش فکر می‌کند بهتر است بچّه‌ها در کودکی خوب و آرام باشند.
مهرداد خاطره‌ای از مدرسه تعریف می‌کند که به گفته‌ی خودش، شرارت آمیز است: «روزی در مدرسه، یکی از بچّه‌ها من و چند نفر دیگر را خیلی اذیّت می‌کرد. ما هم برای جبران، او را ترساندیم. همین باعث شد از دفتر مدرسه ما را بخواهند، و برایمان بد شد.»
به نظر مهرداد، شیطنت به کاری گفته می‌شود که با انجام آن کسی اذیّت شود، امّا خود شخص به کار شیطنت آمیزش بخندد، ولی شرارت به فرد مقابل آسیب می‌رساند.


شیطنت، خطرناک‌تر از شرارت

فاطمه ده ساله است. او می‌گوید: «به نظر من، شیطنت و شرارت، هردو، خطرناک اند، چون هیچ کس نمی‌داند آخرش چه می‌شود.
فاطمه که شیطنت در پسران را بیش از دختران می‌داند، اذیّت کردن خواهر، خراب کردن اسباب بازی ها، شکستن گلدان و درآوردن حرص دیگران را به عنوان نمونه‌های شیطنت‌های پسرانه نام می‌برد، در حالی که به گفته‌ی او، جیغ و گریه‌ی دختر‌ها را نمی‌توان شیطنت نامید.
او ادامه می‌دهد: «وقتی کوچک‌تر بودم، با وسایل کابینت خاله بازی می‌کردم، امّا به نظرم، این کار نه شیطنت بود و نه شرارت. کنجکاوی بود.»


کنجکاوی در کودکی لازم است

یاشار دوازده ساله است. او می‌گوید: «آدم شرور از قبل برای آسیب زدن به کسی یا اذیّت کردن برنامه ریزی کرده است، مانند کسی که کار‌های خلاف مثل دزدی و قتل انجام می‌دهد. امّا شیطنت را همه تجربه کرده اند.»
او با این باور که بهتر است انسان‌ها در کودکی کنجکاو باشند، شیطنت سالم و کم خطر را باعث کسب تجارب کافی برای بزرگ سالی می‌داند، زیرا در غیر این صورت، در بزرگ سالی کنجکاوی‌های خطرناک انجام می‌دهند.

یاشار درباره‌ی خاطره‌ی شیطنت آمیز خود چنین می‌گوید: «یک روز که با خانواده برای تفریح به باغ رفته بودیم، هم سنّ بچّه‌های دیگر نبودم تا با آن‌ها بازی کنم؛ بنابراین کنار اجاق غذا رفتم و چشمم به پیت کوچک گازوئیل افتاد. خواستم شعله بیشتر شود و بازی کنم. کمی گازوئیل روی آتش ریختم. ناگهان شعله زیاد شد و پایم سوخت. همین باعث شد یاد بگیرم که با آتش بازی نکنم، امّا این تجربه را شرارت نمی‌دانم، چون برایش برنامه‌ی قبلی نداشتم.»

به نظر او، پسر‌ها معمولاً با اذیّت کردن یکدیگر و دختر‌ها با خودنمایی و برانگیختن حسّ تعجّب دیگران، شیطنت خود را بروز می‌دهند.


٧ سال بازی وآزادی

فاطمه اسماعیلیان، روان شناس و مشاور کودکان و نوجوانان، دراین باره می‌گوید:کودکان به طور طبیعی و ذاتی اهل جنب وجوش و فعّالیّت هستند و با این کار انرژی‌های پنهان خود را آزاد می‌کنند. آن‌ها خیلی خوب با مشاهده‌ی رفتار ما بدون اینکه کلامی در کار باشد، خوب را از بد تشخیص می‌دهند و هر آنچه در خانواده تجربه کرده یا شنیده اند بازگو می‌کنند.
 
همین طور که از زبان خود بچّه‌ها خواندید، شیطنت و شرارت ۲ معنای متفاوت دارد که بعضاً مورد استفاده اشتباه قرار می‌گیرد. شیطنت یا بازی گوشی رفتار‌هایی طبیعی و لازمه‌ی رشد و تکامل کودک است، زیرا او تازه وارد دنیایی شده است که خیلی از قواعد و چرایی اش را نمی‌داند و طبیعی است که برای کشف و پیدا کردن پاسخ سؤالاتش کمی اطرافش را به هم بریزد و جست و خیز کند.

۷ سال اوّل کودکی فصل بازی و آزادی است. کودک در این مدّت بیش از غذایی که می‌خورد و لباسی که بر تن دارد، نیازمند فضایی امن و به دور از حسّاسیت‌ها و «بکن» و «نکن»‌ها برای بازی و بازی گوشی است، سال‌هایی که هرقدر فضای آرام و راحت تری برای تخلیّه‌ی انرژی و آزادی اش فراهم شده باشد سلامت روان بیشتری خواهد داشت؛ و حالا کودکی که به اندازه‌ی کافی بازی گوشی کرده با شروع مدرسه و ورود به دوره‌ی علم آموزی شیطنت هایش رنگ و بوی دیگری می‌گیرد و متناسب با مکان و موقعیّت تغییر می‌کند، امّا اگر با ایجاد محدودیّت اجازه ندهیم کودک به آزادی مورد نیاز خود دست یابد و از این راه انرژی‌های خود را تخلیّه کند، باید در سنین بالاتر منتظر عقده گشایی او با «شرارت» باشیم که حالا کنجکاوی‌های کوچک کشف نشده اش را به طور نابه هنجاری نمایان و کشف می‌کند و دست به شرارت‌ها و اشتباهات برگشت ناپذیر می‌زند.
شیطنت زیر ۷ سال نشانه‌ی سلامت روانی کودک ما و شرارت بعد از ۷ سال نشانه‌ی نداشتن سلامت روحی و تربیّتی فرزندمان است. ناگفته نماند که شیطنت هر اندازه هم زیاد باشد، قابل تحمّل‌تر از شرارت است، حتّی اگر کم باشد.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->